پرونده ویژه؛ از غافلگیری تا تدبیر برای جنگ/ شماره اول: راهپیمایی انسجام ملی

تعداد کلمات: ۶۸۰ کلمه/ تخمین زمان مطالعه: ۳ دقیقه

 

در هفته‌های اخیر، وضعیت اسنپ‌بک و شدت گرفتن ادبیات تهدید کشورهای متخاصم، از جمله رژیم صهیونیستی و آمریکا، توجه‌ها را به خود جلب کرده است. از گزارش‌ها درباره مکان‌های حساس اورانیوم گرفته تا توییت‌های مکرر مقامات آمریکایی و اسرائیلی درباره تغییرات در خاورمیانه، همگی نشانه‌هایی از تحولات جدی برای ایران هستند. بخشی از این فضاسازی‌ها در ماه‌های گذشته، به‌ویژه در جریان جنگ دوازده روزه، به محور خیابان و فضای عمومی داخلی متمرکز شده بود؛ تلاشی آشکار برای ایجاد آشوب و اثرگذاری بر افکار عمومی و محاسبات داخلی کشور.

فارغ از تهدیدات نظامی، دعوت آشکار به حضور در خیابان‌ها، نوعی عملیات روانی است؛ تلاشی حساب شده برای ایجاد شکاف در جامعه. در چنین شرایطی، سکوت یا انفعال می‌تواند این پیام را تقویت کند و اعتماد عمومی را تحت تأثیر قرار دهد. تجربه‌های گذشته اما نشان داده است که حضور مدنی و فعال مردم، به‌ویژه در میدان‌های عمومی، نه تنها اقتدار داخلی را تقویت می‌کند، بلکه هرگونه تلاش دشمن برای بهره‌برداری از فضای اجتماعی را ناکام می‌گذارد.

در این بستر، راهپیمایی انسجام می‌تواند حرکت اجتماعی اثرگذاری باشد که پیام روشن و قاطعی به تهدیدات روانی دشمن می‌دهد. این حرکت، فارغ از گرایش‌های سیاسی و مذهبی شرکت‌کنندگان، نمادی برای انسجام ایرانیان خواهد بود و می‌تواند از المان‌ها و نمادهای ملی-مذهبی بهره ببرد. نکته کلیدی این است که دشمن، میدان عمل خود را خیابان و فضای عمومی تعیین کرده است؛ بنابراین ایران نیز باید در همان نقطه، مقتدر، قانون‌مدار و سازمان‌یافته حضور پیدا کند تا دشمن احساس کند جایگاه خود را از دست داده و هرگونه محاسبه برای ایجاد آشوب یا تفرقه بی‌اثر خواهد شد.

پیشنهاد می‌شود که نهادهای متولی حوزه فرهنگ عمومی، از جمله سازمان تبلیغات اسلامی و موسسات فرهنگی، پیش از برگزاری راهپیمایی، زمینه آمادگی و حضور مردم را فراهم کنند. با برنامه‌ریزی دقیق و استفاده از همه ظرفیت‌های ملی-مذهبی، از جمله موکب‌ها و خدمات مختلف اجتماعی، خیابان‌ها به محلی برای هویت، انسجام و نمایش اقتدار ملی تبدیل شوند.

راهپیمایی انسجام، بیش از یک رویداد اجتماعی ساده است؛ این حرکت ترکیبی است از قدرت مدنی، قانون‌مداری، انسجام ملی و مدیریت فرهنگی هوشمند. هر شرکت‌کننده، هر موکب و هر برنامه فرهنگی، بخشی از یک روایت واحد است که اقتدار و همبستگی ایرانیان را به نمایش می‌گذارد. حضور نخبگان فرهنگی، قهرمانان ورزشی و شخصیت‌های اجتماعی مورد اعتماد، پیام را تقویت کرده و تصویر منتشر شده از راهپیمایی را هم در داخل و هم در سطح بین‌المللی معتبر و اثرگذار می‌کند.

اهمیت رسانه‌ای این حرکت نیز قابل توجه است. مستندسازی دقیق رخدادها، تولید محتوای تصویری و ویدئویی و انتشار همزمان در شبکه‌های اجتماعی، امکان تحریف روایت توسط دشمن را سلب می‌کند. رسانه‌ها می‌توانند این پیام را با برد بالا منتقل کنند که ایران کشوری متحد، قانون‌مدار و مقاوم در برابر هرگونه تهدید و عملیات روانی است. این پیام، همراه با حضور میدانی گسترده، باعث ایجاد بازدارندگی فرهنگی و اجتماعی می‌شود و نشان می‌دهد که کشور نه تنها آماده مواجهه با تهدیدات است، بلکه می‌تواند روایت عمومی و فضای اجتماعی را فعالانه مدیریت کند.

علاوه بر اثر داخلی، این حرکت پیام روشنی به جامعه بین‌المللی نیز ارسال می‌کند: ایران کشوری با انسجام ملی و ثبات اجتماعی است که هرگونه تلاش برای ایجاد آشوب داخلی را ناکام می‌گذارد. این پیام به دشمنان منطقه‌ای و جهانی نشان می‌دهد که ایران در میدان سیاست و عرصه اجتماعی، کنترل و مدیریت اوضاع را در دست دارد.

راهپیمایی انسجام، نمادی از اقتدار، انسجام و توان اجتماعی ایران است. حضور مردم در خیابان‌ها، حمایت نهادهای فرهنگی و مدیریت هماهنگ رسانه‌ای، پیام واحدی از اتحاد ملی و توان بازدارندگی را ارائه می‌دهد. ایران امروز، میدان را در اختیار دشمن رها نمی‌کند؛ بلکه در همان نقطه‌ای که تهدید شده، با حضور مقتدر، متحد و سازمان‌یافته خود، پیام بازدارندگی را به دنیا مخابره می‌کند.

با برنامه‌ریزی دقیق، هماهنگی نهادهای حاکمیتی و استفاده از ظرفیت‌های مردمی، راهپیمایی انسجام می‌تواند انسجام داخلی را تقویت، عملیات روانی دشمن را خنثی و تصویر ایران را در سطح جهانی مستحکم کند. این حرکت نمونه‌ای از هوشمندی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است که در شرایط حساس منطقه و تهدیدات جدید، نه تنها مطلوب بلکه ضروری به شمار می‌رود./پایان

این مقاله را به اشتراک بگذارید